Fauré's Requiem

Vrij van de grenzen van industriële bemiddeling, wordt een unieke identiteit gecreëerd die verbeeldingskracht vereist om betekenis te zoeken in zijn sinistere vorm. De lichtsculptuur is een samensmelting van ineengestrengelde rondingen, die vorm geven aan ideeën en innerlijke gedachten. Met verschillende persoonlijkheden van elke kant, nodigt het de kijker uit om zijn eigen indrukken op te doen en zelf een alternatieve realiteit of speculatief scenario te visualiseren.

‘Het requiem is een compositie die zich afspeelt in een wereld die veel kouder is dan deze. Het is een donkere maar delicate plek waar de aarde haar omgeving overspoelt. Een figuur met een kap wordt door zijn schaduwen getoond, strak gewikkeld rond een lichtbron die zich voorzichtig over de oppervlakken verspreidt. Er is alleen nog energie en warmte om van te leven, de hulpbronnen zijn minimaal en de omgeving is vijandig. Degenen die gedijen in dit landschap zijn discipelen van de technologische anatomie, volgelingen van biomorfe evolutie en soldaten in het onzelfzuchtige ideaal van codependence…’