Syntropia

Wilhelminaplein

In de nacht van 17 september 1944 stond de lucht in vuur en vlam, gevuld met geluid. Onder het maanlicht begonnen vage lijnen zich te vormen en sterrenbeelden dansten. Terwijl de nacht plaatsmaakte voor de ochtend, vulde de horizon zich met nieuwe kleuren met tinten die symbool stonden voor hoop en vernieuwing.

Tachtig jaar geleden werd Eindhoven bevrijd en de inwoners vierden dit door kleine lichtjes in hun ramen te plaatsen, een gebaar dat nu vereeuwigd is als de Lichtjesroute. Syntropia van Cindy Lo volgt dit pad opnieuw en neemt je mee op een wandeling langs de huizen die ooit dankbaarheid straalden en soldaten verwelkomden met licht. De videomapping op het Wilhelminaplein geeft dit weer door lijnen, vormen en patronen, geïnspireerd op het gedicht ‘Handpalm Papier’ van Michel K. Cindy Lo: “Wat me raakt, is het idee dat uit de duisternis van oorlog een lichtstraal opkomt, een lijn die net zoals in Michel K.’s gedicht, een nieuw landschap schetst te midden van de chaos, als symbool voor de reis naar het herontdekken van hoop en liefde. Een landschap dat zichzelf geneest, de wateren verzamelt en nieuw leven voortbrengt, net zoals syntropische landbouw energie benut en laat circuleren richting overvloed.”

Syntropia is niet alleen een eerbetoon aan de geschiedenis, maar ook een viering van vrede, schoonheid, ecologie en onvoorwaardelijke liefde.

a. trek een lijn
en er loopt een horizon
trek nog een lijn
en er ligt een rivier
geen maan werpt schaduwen geen grasland golft
geen wind draagt stemmen
in de lege velden lichten twee
witte stipjes niet op
ademvlaggetjes adderen in de kou niet voor je mond
b. daar en hier staan ieder
op een oever van de rivier
hoe kom je aan de overkant vraag ik wuivend
roep jij
je bent al aan de overkant
c. vul nu de namen in en kleur
de schaduwen en het water blauw komt de stroom op gang

K. Michel

Speling zoeken (Olympus, 2016)