In de parkeergarage onder het TD-gebouw zijn kleine, abstracte schilderijen geplaatst. Anders dan gebruikelijk geven deze schilderijen licht en veranderen ze langzaam van uiterlijk. De kleuren worden gegenereerd door leds die achter het doek zijn geplaatst. Deze zijn zo geprogrammeerd dat ze geleidelijk feller of zachter gaan branden, waardoor steeds nieuwe mengkleuren en composities ontstaan.
De subtiele lichtschilderijen maken ons bewust van de manier waarop we gewoonlijk naar kunst kijken en hier betekenis aan verlenen. De kunstenares verwijst in het bijzonder naar abstracte schilderkunst uit de twintigste eeuw, waarin de concrete kleur en de ervaring van die kleur centraal staan. Appelt vraagt zich af in hoeverre de manier waarop wij kijken en zien wordt bepaald door traditie, kennis en herinnering.