Aan de gevel van het stadhuis zijn honderd schijnwerpers aangebracht. Hun lichtintensiteit fluctueert en is afhankelijk van een sensor die de hartslag van het publiek registreert. Een voor een nemen bezoekers plaats achter een hartslagmeter. Het kloppen van hun hart wordt overgenomen door de lamp uiterst rechts en omgezet in een ritmisch knipperend licht. De hartslag verspreidt zich langzaam naar links, tot de hele rij lampen synchroon pulseert. Nadat het knipperen voor een ogenblik is gestopt, gaan de sport ieder volgens een eigen ritme verder. Het zijn de hartslagen van de laatste honderd bezoekers, met de meest recent gemeten hartslag aan het eind van de rij.
Hoewel de installatie op het eerste gezicht abstract lijkt, blijkt die bij nader inzien te zijn opgebouwd uit iets intiems en persoonlijks als een hartslag. Lozano-Hemmer creƫert een collectieve installatie waaraan iedere bezoeker een klein stukje van zichzelf bijdraagt.